Hatice Nur BAĞCI 711

 Akıl veya bilinç insan türü için bir yara mıdır yoksa bir nimet mi?

 Bence bir nimettir çünkü bir bilincimiz olmasaydı zaten biz varolmazdık. Ben, bizlerin düşüncelerimizle bilincimizle duygularımızla ve aklımızla var olduğumuzu düşünüyorum. Bilinci olmayan yani ne yaptığından haberi olmayan bir varlığın insan olduğunu düşünmüyorum. Zaten bizi diğer varlılardan ayıran en büyük özellikte bu. İnsanların bu kadar gelişmiş varlılar olmasını sağlayan da bu. Ama aslında bir yara da olabilir. Bir şeylerin farkında olmak aslında çok ağır bir yük. Ot gibi yaşamıyoruz ya da bir hayvan gibi tek derdimiz hayatta kalmak yemek yiyebilmek değil. Tabi buda çok önemli hatta bu sorunu olan insanlarda var bu dünyada. Bunlar haricinde akıl bize duygularımızıda getiriyor ve aslında biz her şeyi duygularımızla yaşıyoruz. Biz her şeyi dışarıda yaşadığımız gibi zihinsel dünyamızda da yaşıyoruz.Akıl, bizim dışımızda ve bizim isteğimiz haricinde kimsenin ulaşamayacağı bir şey.Dışarıdakiler bilemez ancak biz onlara iletirsek ve bizim ilettiğimiz kadarıyla bilirler sadece. Bu çok özel bir şey. Bilinç bizim inancımızdır yaşam sebebimizdir. Bilinç bizim dünyamızdır şahsi dünyamız, bilinç bizim hayatımız şekillendiren şeydir, varoluşdur, kendimizdir benliğimizdir. Yaşantımızın özü. Evet bazen bizi çok yorabiliyor bu farkındalık. Ama çok mutlu da edebiliyor. O mutlu anlar için değer mi bilmiyorum bu yüzden bir yara mı yoksa bir nimet mi karar vermek zor. Ama sanırım bir nimet çünkü iyisiyle kötüsüyle biz varız ve bunun farkındayız. Her şeye rağmen yaşamaya devam ediyoruz ve bu aklımızla bilincimizle gerçekleşiyor. Tabi bu anlattıklarım bilinç düzeyine erişememiş daha büyüyememiş hala bilinçaltı seviyesinde kalan insanlar için geçerli değil. Karşılaştığımız insanlar, yaşadığımız iyi ya da kötü şeyler, hayallerimiz hedeflerimiz bilincimiz oluşturur. Aklımız sayesinde gelişiriz, büyürüz, değişiriz.Ve bunlar olmuyorsa eğer biz yaşamıyoruz demektir.

Hatice Nur Bağcı 711